'Enkele jaren geleden waarde een spook rond in Veldhoven. Sommige bewoners van Krakelaarsveld kregen het van dichtbij te zien.Het spook was van het mannelijk geslacht. Dat is niet zo evident, denk maar eens na hoe dikwijls je iemand "spook van een ...." hoort noemen.Hij droeg een lange zwarte mantel en een zwarte hoed met de rand diep over zijn gezicht zodat zijn aangezicht verborgen bleef. Toen ik het verhaal hoorde, deed het me denken aan de man op het etiket op de flessen Porto van Sandeman, of aan Zorro.In elk geval was het een reden voor sommge om binnen te blijven. Dat hielp echter niet.Toen ik op een avond zo iets voor middernacht naar huis ging, stond een van de buurvrouwen op straat. "Hebt gij het spook gezien" vroeg ze angstig. 'Ik heb niets gezien', antwoordde ik.Ga eens mee binnen kijken, vroeg ze, het was in de badkamer en op de slaapkamer. Nu dat leek me helemaal niets spookachtig meer. Bij de volgende kaartpartij vertelde ik het gebeuren. Plots onderbrak de gastvrouw mij en zei: 'Dat spook is bij ons in de slaapkamer geweest, nietwaar, zei ze tegen haar man.Die bevestigde het verhaal.Ik was tot nu toe nogal cynisch bij spoken- en geestenverhalen. Nu twijfel ik.[i]Kijk op de Week van Veldie: een opvallend verhaal uit Neteland met een knipoog.[/i]